Marokańska piłka nożna

Piłka nożna to sport, który zawładnął całym światem. Prawdziwe piłkarskie szaleństwo opanowało nie tylko Amerykę Południową, ale także Afrykę.

„Lwy Atlasu”, jak nazywani są reprezentanci Maroka, mimo iż mają rzeszę wiernych kibiców, przez dłuższy czas nie wiedli prymu na Czarnym Lądzie, nigdy też nie byli znani szerszej publiczności. Niektórych zdziwić więc może fakt, iż piłka nożna uznawana jest za narodowy sport Maroka.

Historia ulubionej dyscypliny sportowej Marokańczyków

W roku 1955 założono Królewską Federację Piłki Nożnej Maroka (FRMF). W tym czasie w Maroku było już 310 drużyn piłkarskich. Po zorganizowaniu pierwszych mistrzostw piłki nożnej w Maroku w roku 1956 zwycięstwo objęła drużyna Wydad de Casablanca. Rok później (w 1957) po raz pierwszy zorganizowano w oparciu o ogólnie przyjęte zasady play off Mistrzostwa Tronu. W roku 1959 FIFA oficjalnie przyjęło do swojego grona Królewską Federację Piłki Nożnej Maroka, natomiast w roku 1966 Maroko zostało zaakceptowane przez Afrykańską Konfederację Piłkarską (CAF).

Od tego czasu historia Marokańskiej piłki nożnej zaczęła się intensywnie rozwijać. Narodowa reprezentacja kraju zakwalifikowała się do mistrzostw świata dwukrotnie w 1970 i 1986 roku i doszła do rozgrywek finałowych, stając się tym samym pierwszą drużyną afrykańską i arabską, której udało się tego dokonać.

Maroko | Moncef Belkhayat (po prawej) – marokański minister sportu (by magharebia )

Puchar Narodów Afryki

W roku 1976 w Addis Abebie pod przywództwem trenera Blagoje Vidinic’a Marokańczycy zdobyli Puchar Narodów Afryki.

Było to największe jak do tej pory osiągnięcie Marokańczyków w tej dziedzinie sportu i pierwsze zwycięstwo drużyny z Północy Afryki. Do finału tego turnieju udało im się dojść ponownie dopiero w roku 2004.

Ben Barek – gwiazda marokańskiej piłki

Jednym z najbardziej znanych Marokańskich piłkarzy był Ben Barek. Żył on w latach 1917-92 i nosił pseudonim „Czarny Brylant”. W roku 1946 został wcielony do reprezentacji Francji. Od tego czasu jego kariera zaczęła się rozwijać błyskawicznie. Grał w takich klubach, jak: Olympique Marsylia, Stade Français, Atlético Madryt. 17-krotnie reprezentował Francję podczas mistrzostw świata. Jest to dotychczasowy rekord „długowieczności” kariery piłkarskiej. Brał także udział w meczu Polska-Francja 22 stycznia 1939 roku, podczas którego przegraliśmy cztery do zera.

Polski trener marokańskie drużyny

W 2000 roku trenerem narodowej reprezentacji Maroka był Henryk Kasperczak. W Polsce otrzymał on najwyższy medal sportu – Zasłużony Mistrz Sportu, a ponadto odznaczono go złotym i srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. W roku 1976 Henryk Kasperczak zyskał miano Piłkarza Roku.

Krótki przegląd najlepszych wyników

Liczba medali zdobytych w różnych mistrzostwach piłkarskich przez reprezentację Maroka:

• 1 Puchar Narodów Afryki (1976)
• 5 Afrykańska Liga Mistrzów CAF (1985, 1989, 1992, 1997, 1999)
• 3 Afrykański Puchar Konfederacji (1996, 2003, 2005)
• 1 Puchary Narodów Afryki Juniorów (1997)
• 1 Supercoupe Afrykańskiej Ligi Mistrzów (1999)
• 1 Puchary Zdobywców Pucharów Afryki organizowany przez Yassera Essadiqi (2002)
• 2 Puchary Afro-Azjatycki (1993, 1999)
• 2 Puchary w Turnieju Gier Pan Arabskich (1961, 1976)
• 1 Puchar na Igrzyskach frankofońskich (2001)
• 1 Puchar na Turnieju Gier Śródziemnomorskich (1983)
• 2 Puchary na Mistrzostwach Arabskich (1989, 2006)
• 4 Puchary podczas Arabskich Mistrzostw Zdobywców Pucharu (1991, 1992, 1993, 1996)
• 4 Puchary podczas Mistrzostw Złotej Piłki Afryki (1975, 1985, 1986, 1998)

Maroko | Drużyna piłkarska na ulicach Marrakeszu (by statto7)

Największe stadiony Maroka:

Rabat – Complexe Sportif Moulay Abdallah – Odnowiony w 2006 roku na Mistrzostwa Świata. Posiada 47 tysięcy miejsc.

W skład kompleksu wchodzą także baseny olimpijskie, sale gimnastyczne i konferencyjne oraz pomieszczenia dla prasy.

Casablanca – Complexe Sportif Mohamed V – utworzony w 1975 a odnowiony w 2000 roku. Spełnia on wszystkie wymogi FIFA. Może pomieścić nawet 80 tysięcy widzów. Oprócz stadionu piłkarskiego są tu także: basen olimpijski, siłownia i sale konferencyjne.

Fez – Complexe Sportif de Fès – kompleks ten został wybudowany w 2003 roku. Pierwotnie miał on być jednym ze stadionów na Mistrzostwa Świata w 2006 roku. Stadion mieści 45 tysięcy miejsc. Przy stadionie znajduje się ogromny parking na 7500 samochodów i 350 autokarów.

Meknes – Stade de Meknes – budowa tego stadionu została rozpoczęta w 2010 roku. Stadion będzie posiadał 40 tysięcy miejsc siedzących.

Tanger – Stade de Tanger – prace rozpoczęto w sierpniu 2003 roku. Przewidywane jest 60 tysięcy miejsc siedzących.

Marrakesz – Stade de Marrakech – prace rozpoczęto we wrześniu 2003 roku. Przewidywane jest 61 tysięcy miejsc siedzących.

Agadir – Stade de Agadir – prace rozpoczęto w grudniu 2003 roku. Przewidywane jest 40 tysięcy miejsc siedzących.

Maroko | Czy wyrośnie z niego drugi Ben Barek? (by statto7 )

Zainteresują Cię również

Maroko i zachorowania na depresję

Depresja stała się chorobą cywilizacyjną. Cierpią na nią zarówno dorośli, jak i dzieci. Wg Światowej Organizacji Zdrowia...

Maroko na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016

21 sierpnia 2016 roku zakończyły się Letnie Igrzyska Olimpijskie, które odbyły się w Rio de Janeiro (Brazylia)....

Meknes – „Wersal Maroka”

Meknes obecnie uważane jest za stare prowincjonalne miasto, jednak nadal można w nim dostrzec wyraźne ślady dawnej...